మాదున్న అనే శిష్యుడు కాళ్ళు పడుతుండగా బిరడాబర్మ తన తొడల మీద ఆ మగచేతుల వొత్తిడి ఇస్తున్న సుఖపారవశ్యంలో కన్నులరమూతగా ఊ ,, ఊ ,, ఇంకా ,, అట్టాగే ,, పిసుకు ,, ఊ అని మూలుగుతున్నాడు.
రెచ్చిపోయిన మాదున్న గట్టిగా పిసికే సరికి బిరడాబర్మకి ఎక్కడో లోపల బిరడాకందని చోట జివ్వుమంది.
ఉలిక్కిపడి లేచి కళ్ళెర్రజేసి నా సుద్దల నీ బిరడా అని హుంకరించాడు.
మాదున్న భయంతా గజగజ వణికి తన బిరడాని బిరడాబర్మ సుద్దలో లగాయించాడు.
బిరడాబర్మ శాంతించి శిష్యుని సమయష్పూర్తికి మెచ్చి రహస్యోపదేశం చేశాడు.
సుద్ద క్కృతం దురదమే
బిరడాశ్చో బిగిం తథా
బిడియం నాస్తి మాదున్న
కారువట్ టల్దెం గిన్యః
మాదున్న దిమ్మ తిరిగి బిరడాబర్మ కాళ్ళ మీద పడ్డాడు. బిరడా బిరడా ఇదేంది బిరడా అనడిగాడు అయోమయంగా
ఓరి మాదున్నా నీకు గుడ్డిగా దున్నడం తప్ప ఏం తెలుసు? అయినా పర్లేదు. నీలాంటి దున్నల అజ్ఞానాన్ని రూపుమాపడానికే ఈ బిరడాబర్మ ఉదయించాడు. ఇది నేను నా సుద్దతో ఊహించి సృష్టించిన బిరడ గేమసూత్రం. పూర్వం రేపీచుడనేవాడు దీన్ని జపించి జ్ఞానోదయం పొందాడు.
రేపీచుడంటే మారీచుడి బెదరా బిరడా? మాదున్న అమాయకంగా అడిగాడు.
నా సుద్దల నీ బిరడా అని బిరడాబర్మ గోరోజనంగా ఊగిపోతున్నాడు.
మాదున్నకి కాళ్ళు చేతులూ ఆళ్ళేదు కానీ బిరడా ఆడింది.
తన బిరడాని లటిక్కిన బిరడబర్మ సుద్దలో లగాయించేశాడు.
ఖేల్ షురూ ఔర్ కహానీ ఖతం
Tuesday, February 17, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment